ITALIË 2004
Deel 1: .......Voorbereidingen
Deel 2: ...............De heenreis
Deel 3: ...............De terugreis
Deel 4: ...................Evaluatie
Deel 1 : Voorbereidingen
Reisroute uitstippelen
Ton was een paar weken van te voren reeds druk in de weer om mij APK te laten keuren en wat er verder voor mij nodig was te kopen. Hij dacht dat ik wel dorst zou krijgen, dus kocht hij voldoende olie voor mij en bracht hij die alvast binnenboord. Hij vond uit dat een oliemerk bij een bouwmarkt bijna 40% goedkoper was vergeleken bij een pompstation.
Hij maakte ook een checklijst van alle bagage die hij, Toos en Tiga moesten meenemen. Ook van de zaken betreffende hun huis en de communicatiemiddelen en adressen maakte hij een checklijst.
Van dit alles maakte hij een hierarchische indeling tot welke groepen het behoorde.
De hoofdgroepen waren Ton, Toos, Tiga, mijzelf, de fietsen en verder het huis en de communicatie.
Deze hoofdgroepen werden weer onderverdeeld. Zo verdeelde Ton zijn hoofdgroep in reispapieren, kleding, boeken, en andere reisbenodigdheden.
Tot mijn subgroepen behoren kookgerei, voedsel, gereedschappen en nog veel meer.
Van iedere subgroep had hij nog opmerkingen gemaakt wat er nog gedaan moest worden bv. extra schoenpoets kopen of Biotex blauw voor mijn toilet.
Bij iedere subgroep had hij nog het gewicht van de subgroep erbij vermeld.
Omdat het geheel in een spreadsheet was geschreven kon hij gemakkelijk zien hoeveel het totaalgewicht was geworden, door alle gewichten in de kolom gewichten automatisch te laten optellen.
Op die manier kan Ton na de reis snel overzien welke onnodige zaken bij de eerst volgende reis beter thuis gelaten kunnen worden. Of wat er eigenlijk nog aan de bagage ontbrak.
Het hoogste gewicht was nog altijd van mijzelf: 2265 kg. Daarna kwamen proviand met 100 kg en gereedschappen en vervolgens de andere benodigdheden.
Zo kon hij snel erachter komen hoeveel kg het totaal gewicht was, want hij mocht niet over de 2800 kg komen.
Hij stelde mij gerust, zover zal hij mij niet beladen.
Ton had ook een reisroute gepland via Luxemburg, Metz en Nancy naar Nice en de Italiaanse Riviera.
De route zou niet via tolwegen gaan, dus zou ik me rustig kunnen houden en hoefde ik niet te jakkeren
Hij koos eerst via de ANWB routeplanner de route naar Metz. Daarna de route van Metz via Grenoble naar Castellane. Zo ging dat door tot Palermo op Sicilië. Als wij in de nabijheid van de route een mooie of interessante plaats of gebied zouden ontdekken dan zouden wij van de route kunnen afwijken.
De plaatsen die op de route aangegeven werden kon Ton op een spreadsheet in een lijst zetten. De aantekeningen die hij maakte kon hij naast de km-standen plaatsen.
Op de laptop kon hij tijdens de rit dan direct zien waar de volgende plaats was waar wij naar toe konden gaan.
Maar voor het geval dat hij niet op de laptop kon kijken kocht Ton een kaart van Italie in boekvorm en ook wat kaarten van Italië's streken waardoorheen hij met ons zou rijden op een schaal van 1 op 180000.
Voor het gemak en voor het geval dat er geen radioweersverwachting kon worden beluisterd heeft Ton zijn barometer, thermometer en hygrometerpaneel binnen tegen mijn achterwand bevestigd.
Van vrienden die wat meer in Italië rondgereisd hadden kreeg Ton adviezen welke streken hij moest bezichtigen.
Van een roeigenoot kreeg hij een uitnodiging om langs te komen wanneer wij in de buurt van La Spezia zouden zijn want zij zouden dan ook in Italië zijn.
Vrijdag 3 april, naar vrienden en familie.
Nadat ze mij de dag tevoren beladen hadden en Ton in de ochtend nog drinkwater getankt had, vertrokken we naar Nijmegen om de verjaardag van een vriendin nog even te herdenken. Ze was een paar dagen te voren jarig geweest.
Ik was er eigenlijk niet zo zeker van, of Ton mij niet te zwaar beladen had, vooral toen wij onderweg bij een pompstation moesten stoppen om mijn onderdanen op te pompen.
Dat pompstation heeft de toepasselijke naam: Voetpomp! Maar dat was waarschijnlijk ontstaan in de tijd dat ze nog geen electriciteit hadden.
In ieder geval hoefde Ton zijn voeten niet te gebruiken maar moest hij wel hard aan de luchtslang trekken om mijn vier wielen te kunnen bereiken om ze op te pompen.
Hij had te voren in het service boekje gekeken: de voorbanden moesten 3,6 bar hebben en achter 4 bar.
Daarna waren mijn onderdanen hard en fit genoeg om de lange reis te kunnen ondernemen!
Zonder oponthoud of in files gestaan te hebben kwamen we in Nijmegen aan en ik kon aan de overkant van de vriendin van Ton en Toos staan.
Tiga moest bij mij blijven maar Ton liet hem eerst een keer in het bos uit. Na de maaltijd liet Ton Tiga weer een keer uit in het zelfde bos vlak bij Ubbergen.
In de avond gingen wij met z'n allen naar Toos' broer in Ottersum. Het ging binnendoor over de Zevenheuvelenweg. Dries van Acht zal die ook vaak gereden hebben op zijn fiets, want hij woont er vlak bij.
Ik mocht met Tiga op de oprit van hun zoon staan, want die was dat weekend toch niet thuis, maar bij zijn vriendin in Zurich.
Af en toe haalde Ton Tiga uit mij om hem eten en drinken te geven en met hem te gaan wandelen.
Zaterdag 4 april, weer naar Nijmegen
In de ochtend was Tiga vroeg wakker want wij sliepen samen op de oprit en hij was gewend om om acht uur Ton wakker te maken. Dus begon hij eerst zachtjes te piepen en toen dat niet hielp werd zijn gepiep een zacht geblaf. En toen dat ook niet hielp begon hij uit alle macht te blaffen. Dat hielp zeker wel, want niet alleen kwam Ton hem na een tijdje uitlaten, maar ikzelf kreeg er hoofdpijn van door dat harde geblaf in m'n binnenste.
Ton en Toos hadden beloofd om twee vrienden die ze daar kenden op te zoeken. En natuurlijk bracht ik hen daar naar toe.
Van die vrienden kregen zij te horen dat er campingcheques bestaan die de ANWB verkoopt tegen een afgesproken redelijke prijs van 13,50 Euro voor twee personen en een voertuig met tent. In dit geval was ik dat dus.
Zij gingen kort daarop met mij naar de ANWB in Nijmegen en kochten daar voldoende campingcheques om gedurende de reis eventueel van die extra voorzieningen te kunnen gebruik maken. Toos bleef met mij en Tiga langs de weg staan tewijl Ton de cheques kocht.
Het was vrij moeilijk om van de oprit van hun vrienden op de hoofdweg naar het centrum van Nijmegen te komen.Ton moest met mij wat maneuvres uithalen om via het fietspad de file auto's van de tegenovergestelde kant te ontwijken en toch richting Nijmegen centrum te komen.
In de middag mocht Tiga ook mee een eind wandelen in de buurt van Ottersum. Ik paste wel op de bagage.
Zondag 4 april, naar Wychen
Zondagochtend was het weer het zelfde liedje met Tiga, Ton en mij.
En toen Tiga mee mocht om te gaan wandelen langs de oevers van de Plasmolen mocht ik alleen maar op de bagage passen.
Maar doordat Ton de foto's die hij tijdens de wandeling op zijn laptop in mijn interieur kopieerde kon ik toch nog zien hoe het geweest was.
In de middag gingen wij naar Toos' broer in Wychen en bleef Tiga de hele dag bij me. Hij mocht er een keer uit toen een deel van het gezelschap weer aan het wandelen ging.
In de avond gingen we weer terug naar Toos' broer in Ottersum en bleven Tiga en ik de hele dag weer bij elkaar.
Verder Terug Naar boven Home Page