naar St. Amand-Montrond
Afscheid van de Aussies
Dag 10 : woensdag 25 mei 2011, naar St. Amand-Montrond
Paul en Jill namen afscheid van ons en behalve hun visite kaartje kregen Ton en Toos ieder een verguld speldje met de kangoeroe.
Zij gaven ons hun kaartje waar hun adres en e-mail op stond.
Nadat Ton ook zijn adres doorgegeven had gingen zij van ons weg en via het servicepunt gingen zij verder richting het museum van de vulkanen.
Ze vertelden dat ze via zuid Frankrijk heel Italië wilden bereizen en daarna via Maastricht naar England. "Dan moeten jullie ook via ons reizen", zei Ton tegen hen.
Wij waren niet lang daarna ook onderweg naar het noorden. De bedoeling was om bij St. Amand-Montrond neer te strijken.
Ton liet Vera ons door Clermont Ferrand loodsen en zo kwamen wij vlot op de provinciale weg naar het noorden.
Bij St. Amand konden wij langs het kanaal staan in de brandende zon. Aan de overkant konden auto's parkeren.
Toos koos voor een vlak gedeelte in de zon.
Zij gingen eerst het dorp verkennen.
Het was bijna een stad met een centrum waar café's en restaurants waren. Zij besloten 's avonds het drukste café te bezoeken.
Dus toen tegen de avond de hele kanaalzijde vol stond met Duitse, Engelse, Franse en Nederlandse campers gingen zij naar het café.
Ton vergat voor het eerst zijn camera mee te nemen.
Dus toen hij de bestelling opnam en zijn hongergevoel groter was dan zijn maag en hij de porties salade en gamba's erna niet helemaal op kon kon hij dat niet eens vastlegen voor het nageslacht.
Toos haar inschattingsgevoel voor Ton's maag was beter dan zijn hongergevoel.
Zij zaten naast engelsen, waarschijnlijk ook camperaars.
Die wilden een keer afrekenen maar dat duurde heel erg lang voordat de kelner kwam.
Verder waren heel veel tafeltjes bezet met Franse jongeren die amicaal elkaar omarmden en kusten
Een straatje in St. Amand
Het plein met de afgeknotte platanen en het café erachter
Jacques Brell had hier wat mee
Daar stond ik te bakken in de zon
Verder Terug Naar boven Frankrijk 2011