Nederland 2006 3
De dag van de operatie
Dag 2: De dag van de operatie
De volgende ochtend was Ton om half zeven reeds wakker want hij wist dat het een spannende dag zou zijn. Toos zou onder het mes gaan.
Hij wilde Tiga uitlaten en ging naar mij toe via de voordeur van het huis. Toen hij mijn zijdeur opende werd hij bijna teruggeworpen door de stank die hem tegemoet kwam. Hij keek naar de vloer en daar had Tiga op zijn matje dicht bij de uitgang van de deur zijn grote boodschappen gedaan. Ton zag ook dat naast het aanrecht op de grond een geopende doos met hondekoekjes lag met nog een paar koekjes er in. De deur van het kastje waar de doos in had gestaan stond open terwijl Ton dacht dat hij die toch dicht had gedaan de avond tevoren.
Hij liet Tiga toch eerst uit voordat die nog verdere boodschappen zou doen maar daarna ging hij het huis weer in om naar een geschikte plek te zoeken om het matje en het hoesje eromheen schoon te spoelen. Hij zag een spoelbakje in de berging. En deed de deur naar buiten open. Maar toen ging het alarm af want die werd pas uitgeschakeld als je de voordeur weer open deed. Zijn zwager werd vanzelf uit bed gehaald en deed het alarm uit.
Ton vouwde het matje dubbel en bracht het matje en de hoes met inhoud naar de spoelbak en spoelde het schoon.
Inmiddels was iedereen wakker en Ton's schoonzus gaf hem wat schoonmaakmiddelen en een emmer om het matje en de hoes verder schoon te maken want het spoelbakje was niet bedoeld om er grote hoeveelheden vuil water doorheen te spoelen. Het mondde namelijk uit in een open vergaarbak bij de ingang van de garage. Pas bij het overschrijden van een bepaald niveau werd het water weggepompt. Maar dat wist Ton dus niet.
Hij mocht het vuile water door het rioolputje in de straat gooien.
Hij legde het matje en de hoes in de voortuin te drogen terwijl hijTiga weer bij mij bracht.
Na het ontbijt ging Ton zijn zwager helpen met het snoeien van de connifeerhaag. Hij keek wel steeds op zijn horloge om te kijken hoe laat het was. Het ontging hem niet dat om negen uur Toos naar de operatiekamer zou worden gebracht. En om half tien zou de operatie beginnen.
Daarna zou Ton afwachten tot hij een telefoontje van Toos zou krijgen.
De dag duurde heel lang want na de operatie zou de eerste uren op Toos heel goed worden gelet hoe ze bij zou komen uit de plaatselijke verdoving d.m.v. een ruggeprik.
Daarna zou ze nog een paar uur in een recovery ruimte worden geplaatst tot ze voldoende bij kennis zou zijn om haar naar haar kamer te brengen.
Om tien over half vier was het eindelijk zover. Hij kreeg Toos op zijn mobiel die vertelde dat ze geopereerd was en weer op haar kamer was.
Zij zou direct daarna hun dochter bellen en Ton zou hun zoon bellen.
Zo wisten wij in de familie allemaal dat de operatie gelukt was.
Maar Toos vond het nog te vroeg om haar te bezoeken.
Dus bleef Ton in het ongewisse hoe het werkelijk met haar gesteld was.
Na de maaltijd praatte Ton tot laat in de avond voornamelijk met zijn zwager over alle interessante zaken in dit universum.
Daarna vroeg hij hen of hij nog een keer onder hun mooie douche mocht gaan voor het naar bed gaan. Natuurlijk mocht hij dat doen.
Hij sliep die nacht ook minder goed en hij dacht dat hij Tiga hoorde huilen om een uur of half drie 's nachts. Hij stond op en kleedde zich aan en ging naar mij en Tiga toe. Die was natuurlijk heel blij dat hij naar buiten mocht en uitgelaten werd. Maar het was zijn tijd nog niet om uitgelaten te worden dus had Ton heel veel moeite moeten doen om hem wat te laten doen. Hij hoorde wel dat er een hond in de verte ook zat te huilen en die huilde ook net als Tiga. Waarschijnlijk had hij die hond midden in de nacht horen huilen en niet Tiga.
Het was al over vieren toen Ton en Tiga bij mij terug kwamen. Ton sloot de voordeur van het huis maar helemaal en besloot om bij mij en Tiga te blijven. Hij ging op de bank liggen terwijl Tiga op zijn matje op de grond sliep.
Op den duur sliep Ton ook weer in. Hij werd pas wakker toen hij getik tegen mijn ruit hoorde. Het was zijn zwager die hem uitnodigde om te gaan ontbijten.
Direct na het ontbijt laadde Ton al zijn bagage inclusief laptop weer in mij. Na afscheid genomen te hebben en hen te bedanken voor de goede ontvangst vertrokken wij richting Den Bosch.
Verder Terug Naar boven Home Page