Naar Parijs
een fietstocht door Parijs
Dag 15 : vrijdag 27 mei 2011, naar Parijs
Het was een korte rit van Bray sur Seine naar Parijs.
Ton reed mij en liet zich door Vera door Parijs loodsen. Hij had haar de opdracht gegeven om naar Bologne Billancourt te rijden en zo kwamen wij daar ook aan.
Maar toen moesten wij dwars door de zaterdagdrukte van die stad bij de rand van het bos komen.
Maar dat lukte wonderwel goed.
Ton herkende het bos en de wegen erom heen en toen zij het bordje met de camping zagen waren wij zo bij de poort.
Hij stopte voor de slagboom en stapte uit om in te checken. Het was niet meer aan de rechterkant maar nu was de receptie in een nieuw gebouw aan de linkerkant.
Na lang wachten was hij aan de beurt en hij werd door een donkere jongeman geholpen die hem zelfs in het Nederlands hielp. Op de vraag waar hij de taal geleerd had antwoordda hij dat zijn moeder
Nederlandse was.
Hij zei ook tegen Ton dat dit een nieuwe camping was sinds drie maanden.
Na het invullen van een formulier en betaling van 28 Euro kreeg Ton een Code om de slagboom te openen.
Hij kon een plaats zelf uitkiezen en dat dan bij de receptie weer melden.
Ton en Toos kozen 15B als plaats en aangezien die 2 x groter dan een gebruikelijke was kozen zij die en gingen in het midden met mij staan.
Hij vroeg nadrukkelijk of alle plaatsen dezelfde prijs hadden en toen de receptionist dat beaamde bleven wij daar dus staan.
Tot wij na een half uurtje door een Duitse camperaar uit Braunschweig werden geattendeerd dat wij op 15 A ook stonden waar hij op wilde gaan staan.
Na wat discussie stemden Ton en Toos in om de plaats met hem te delen.
Daarna gingen zij weg om naar het centrum te fietsen.
Ton had een kwartiertje rond het Bois de Bologne gefietst en hij zei dat hij de weg nu wel wist.
Maar dat bleek niet helemaal waar te zijn want toen hij zijn fouten die hij beging tijdens het testritje wilde vebeteren kwam hij toch te ver van de richting vandaan.
Dat kwam omdat ze bij de camping geen kaart hadden hoe je met de fets naar het centrtum kon komen.
In ieder geval kon Ton de richting van de Arc de Triomph wel vinden en bereikten zij ook de place d'Etoile. Daar vonden zij een onderdoorgang onder de weg en kwamen zo op de Champ Elisee.
Daar werden ze soms door auto's ingesloten en met hen ook een paar toeristen op gehuurde fietsen.
Ze fietsten door naar de naald en kwamen daarna bij de Seine. Die volgden ze op de busbaan en soms op het trottoir want het stond er niet zo duidelijk gemarkeerd.
Ze zagen een brug over de Seine waarvan de leuning die van harmonicagaas was voorzien volbehangen was met hangsloten.
Ze volgden de route naar het Gare Du Nord en zagen zo de Sacre Coeur op de heuveltop staan. Daar gingen zij naar toe fietsen. Van de zuidkant was het een steile beklimming naar de kerk.
Ton fietste eerst in zijn derde versnelling en pas bij het een na laatste stuk schakelde hij terug naar zijn eerste versnelling. Maar dat hielp niet want op driekwart van dat stuk was zijn adem op en moest hij
stoppen.
Nadat hij weer op adem was gekomen kon hij weer verder fietsen naar de trappen van de Sacre Coeur.
Toos had geen last van haar longen en met haar 8 versnellingen redde zij het om boven te komen door op de pedalen te gaan staan.
Zij parkeerden hun fietsen tegen het hek en gingen de kerk van binnen bezichtigen. Er mocht niet gefotografeerd worden
De suppoost beduidde dat Ton zijn camera in de hoes moest doen en niet in de zak.
De ingang was bij de linkerdeur en vier colectanten stonden de bezoekers al op te wachten met hun busjes voor het rode kruis.
Binnen volgden zij de kloksgewijs lopende menigte die door de kerk weer naar buiten liep.
In tegensteling tot de St Willibrords kerk in Utrecht was deze kerk van buiten mooi en van binnen sober, dus anders om.
Buiten maakten zij nog een paar foto's van de omgeving en van de artiesten die het veeltallige publiek probeerden te interesseren met hun acts.
Zij gingen onder aan de heuvel in een café een verfrissing gebruiken.
Toos had de camera gericht op een jong stel dat elkaar liefrkoosde en maakte twee foto's van hen.
Daarna gingen zij via Montmartre en de wijken er onder richting de Seine.
Opeens kwamen zij in een wijk waar een open markt was en daarna kwamen zij in een straat met verschillende restaurants.
Zij gingen eerst buiten zitten in de zon en wilden wat eten bestellen maar toen werden zij verwezen naar een plaats verder tussen de glazen afscheidingen.
Toen zij daar zaten bestelden zij ieder een gerecht.
Toos bleef bij haar salade maar Ton koos voor de 300 grams tournedau. En dat heeft hij die nacht wel geweten!
Maar als nagerecht bestelde hij een fruitig ijsje.
Tot zijn verbazing kreeg hij eerst twee lepels op tafel. En toen hij vertelde dat hij maar en portie had besteld zei de ober dat hij dat wist.
Zo zat Ton zijn dessert af te wachten en toen hij die op tafel kreeg wist hij waarom hij twee lepels kreeg.
Hij kon de portie nooit alleen op!
Met voldoendende energie getankt te hebben fietsten zij weer terug naar mij.
Van Bois de Bologne naar Arc de Triomph, als zij niet ingesloten werden
Een nieuw soort kunstwerk
Nog steeds een trekpleister
Met uitzicht over de stad
Tegenwoordig met veel artiesten
Even caloriën bijtanken
Met twee lepels
Verder Terug Naar boven Frankrijk 2011